📝...Бір үзім нан.
Ертең жаңа үйге көшеміз деді Анам саусағымды балан үйрек,кішкентай бөбек деп санап жатып.Ес білгелі(дүниеге келгелі) үлкен үйді яғни ата-әжемізді көріп өскесін осында өмір бойы тұра береміз деген балалық ойым өзгергендей болды.
-Анашым неге осында тұра бермеймізнеге көшеміз
-Балам ата-әжең бізге еншісін беріп шығарып жатыр.Бізде көшкіміз келмейді.Бірақ біздің енші алып көшуіміз керек екен балам деп үстіме көрпемді жапты.
Ертеңгісін үйде мал сойылып,көрші-қолаң,ағайын-туыс шақырылып тілек айтылды,бата беріліп,әйет оқылып бізді жаңа қонысымызға шығарып салды.
Бала болсамда жүк көтеруге жарап жүргеніме іштей мақтанып қоям.Әкемнің алған үйіне келдік.Бірақ бір жақсысы үлкен үйден алыс емес екен.
Үйге аяғымды шешпей кіріп кеткенімді байқамай қалыппын да,кішіректеу үшінші бөлмені көріп мынау менің бөлмем дедім.Әкем маған бір қарап күлді де Анамның қолындағы қарындасымды алып екеуің осы бөлмеде жатасыңдар деп кекілімнен сипап қойды.
Осы күннен бастап балалық шағым Әкемнің алған қара шаңырағында жалғасты.Жаңа үйдегі Анамның жайған дастарханындағы Әкемнің алғашқы тілегі балалық есте қалыпты.
Бұйырса ер жетесіңдер деді үшеумізге қарап.Өз үйің де бір үзім нанды жеу неткен бақыт екенін сөзіммен айтып жеткізе алмаймын балдарым,сендер де сондай болыңдар деп Әкем көңілін бір босатқандай болды...
Міне араға жылдар салып
мен де бүгін бір үзім нанды жедім Әке!
09.09.19
#nurbullin
