Biz bu coğrayada ağzı paslı kan tüküren kadınlarız. Ne kalsak şiir oluruz ne de gitsek hatıra. Bu dünyadan birçok şeye kırgın olarak ayrılacağım… İnsanın çocukluğu eksik olduğunda büyüdüğünde de hep bir yanı eksik kalırmış. Bu hakikati hayat kaç defa suratıma vuracak ve ben unuttuğum için kaç ah daha biriktireceğim gözyaşlarımda bilmiyorum… Bir kadının elinden çocukluğunda... Continue Reading →